مطالعه تاثیر پیش تیمارهای مختلف بر روی فرآیند آبزدایی فلفل قرمز چیلی (capsicum annum) و بررسی مدلسازی سینتیک خشک کردن

هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیر پارامترهای روش آبزدایی و نوع پیش فرآیند، دمای و زمان خشک کردن بر روی فرآیند آبزدایی فلفل قرمز چیلی می باشد. فرآیند آبزدایی فلفل قرمز در دو روش هوای داغ (در سه دمای 55، 65 و 75 درجه سانتی گراد) و آفتابی همراه با پیش تیمارهای آنزیم بری با آب جوش، کربنات پتاسیم و اتیل اولئات انجام گرفت. نتایج نشان داد که به کارگیری روش پیش فرآیند آنزیم بری با آب جوش و دمای هوای 75 درجه سانتی گراد، توانست سرعت خشک کردن را به بیشینه مقدار خود برساند که تحلیل آماری نشان داد هیچ گونه اختلاف آماری معناداری با تیمارهای (آنزیم بری با آب جوش و دمای هوای خشک کردن 65 درجه سانتی گراد)، (اتیل اولئات و دمای هوای 75 درجه سانتی گراد) و (کربنات پتاسیم و دمای هوای 75 درجه سانتی گراد) مشاهده نگردید (01/0>p). بنابراین با توجه به اینکه در دمای کمتر خصوصیات تغذیه ای محصول تولیدی بهتر حفظ می گردد، بنابراین نمونه فلفل قرمز تیمار شده با (آنزیم بری با آب جوش و 65 درجه سانتی گراد) به عنوان بهترین تیمار معرفی گردید. نتایج مدلسازی نشان داد که مدل لگاریتمی به دلیل بالاترین r2 و کمترین χ2 و rmse به عنوان بهترین مدل جهت پیش بینی منحنی خشک کردن فلفل قرمز چیلی انتخاب گردید.